Akai QX-3700 User Manual download pdf (Page 53)

błoną mitochondrialną. Wśród tych podjednostek są

także te, które zawierają grupy odpowiedzialne za

przebieg procesów oksydoredukcyjnych.

Podjednostki kompleksu I z mitochondriów serca

wołu o masach cząsteczkowych 75kDa, 51kDa i

24kDa zawierają następujące grupy związane z pro

cesami oksydoredukcyjnymi: podjednostka o masie

75kDa - 4Fe-S, 2Fe-2S, podjednostka o masie

51kDa — 4Fe-4S, FMN a podjednostka 24kDa —

2Fe-2S. Podjednostka 51kDa posiada dodatkowo

miejsce wiązania NADH [3].

Z innych podjednostek kompleksu I na uwagę

zasługująpodjednostki oznaczone jako TYKY, PSST

i PGIV, w których zidentyfikowano motywy cyste

rnowe, mogące tworzyć ligand z centrum Fe-S. Przy

należność poszczególnych centrów Fe-S do określo

nych polipeptydów nie została dokładnie wyjaśnio

na. Jak wynika z tabeli 2 rozmieszczenie grup proste-

tycznych w ramach poszczególnych podjednostek

sugerowane przez Albracht iwsp. oraz O h -

n i s h i [6, 8] jest wyraźnie różne.

Białka żelazowo-siarkowe wykazują charaktery

styczne widma elektronowego rezonansu parama

gnetycznego (EPR) co umożliwia identyfikację cen

trów Fe-S. Sądzi się, że kompleks I może zawierać co

najmniej osiem centrów Fe-S [6, 8], Z tej ilości

dokładnie scharakteryzowano centra NI a, Nlb, N2,

N3 i N4. Na podstawie wartości potencjału (Em)

określono najbardziej prawdopodobną drogę prze

pływu elektronów: NADH —> FMN -> NI —» N4 —»

N3 -» N2 —» UQ. Określono również stechiometrię

translokacji protonów dla kompleksu I, która wynosi

4H+/2e' [17].

Wśród pozostałych podjednostek kompleksu I

Bos taurus kodowanych przez genom jądrowy są

białka, których grupa a aminowa jest modyfikowana

potranslacyjnie. Do nich należy co najmniej 10 pod

jednostek tj: B8(8 kDa), B9(9 kDa), Bi2 (12 kDa), B13

(13 kDa), B 14 (14 kDa), B15 (15 kDa), B 17 (17 kDa),

B18 (18 kDa), B22 (22 kDa) i SDAP. I tak np. grupa

końcowa a-N podjednostek B8, B)3, B]4, B 15, Bn , B22

jest acetylowana a koniec a-N podjednostki B18 ma

przyłączoną grupę mirystylową. Przypuszcza się, że

grupa mirystylową może pomagać zakotwiczać pod-

jednostkę w błonie [3].

Potranslacyjne przyłączenie kwasu pantotenowe

go do podjednostki SDAP jest ciekawą modyfikacją,

gdyż białko to wykazuje właściwości białka nośni

kowego acyli (acyl carrier protein) [18].

Ze względu na bardzo dużą masę cząsteczkową,

kompleks I mitochondriów serca wołu poddawano

obróbce w celu uzyskania mniejszych fragmentów,

które dalej szczegółowo analizowano.

Traktowanie izolowanego enzymu jonami cha-

otropowymi prowadzi do uzyskania trzech frakcji

oznaczonych odpowiednio: FP, IP i HP.

Frakcja flawoproteinowa - FP (flavoprotein) za

wiera podjednostki o masach: 51 kDa, 24 kDa i

10 kDa. W obrębie frakcji białek żelazowo-siarko-

wych - IP (iron-protein) występują podjednostki

mające charakter hydrofilowy. Są to podjednostki o

masach: 75 kDa, 49 kDa, 30 kDa, 18 kDa, 15 kDa,

13 kDa, TYKY i PSST. Trzecia frakcja zwana frakcją

białek hydrofobowych - HP (hydrophobic protein)

nie jest złożona wyłącznie z podjednostek o charak

terze hydrofobowym, gdyż występują tu również

białka o charakterze hydrofilowym [3].

Kompleks I z mitochondriów serca wołu można

także rozszczepić przy użyciu detergentów na dwa

subkompleksy, które nazwano odpowiednio la i 10.

Według Finel i wsp. [19] subkompleks la za

wiera 23 podjednostki, które w większości mają cha

rakter hydrofilowy. W obrębie tego subkompleksu

występują podjednostki frakcji IP i FP, oraz podjed

nostki takie jak: ND2, MLRQ, B9, MWFE i 49kDa

mające charakter hydrofobowy [3].

Subkompleks 10 dehydrogenazy NADH B. taurus

jest słabiej poznany. Według F i n e 1 i wsp. [19]

subkompleks ten zbudowany jest z 17 podjednostek i

ma masę 266 kDa. Wiadomo również, że z pośród

siedmiu podjednostek kodowanych przez genom mi-

tochondrialny dwie a mianowicie ND4 i ND5 wystę

pują na pewno w subkompleksie 10. Cały subkom

pleks ma charakter hydrofobowy i stanowi 75% do

meny błonowej, której masę cząsteczkową oszaco

wano na 370kDa [3, 20] (Ryc. 2).

Finel i wsp. oraz Fearnley i wsp. [21,

22] wyodrębnili również subkompleks złożony z 15

podjednostek o charakterze hydrofilowym ze

wszystkimi miejscami oksydoredukcyjnymi jakie

znajdują się w subkompleksie la. Subkompleks ten

nazwano W i stwierdzono, że stanowi on pewną czę

ść subkompleksu la.

Kompleks I Neurospora crassa jest złożony z

dwóch subkompleksów. Subkompleks skierowany w

stronę matriks, tzw. ramię peryferyjne, złożony jest z

13 podjednostek kodowanych przez genom jądrowy,

wśród których są podjednostki o masach 30, 38 i

49 kDa. Subkompleks osadzony w błonie mitochon-

drialnej, tzw. ramię hydrofobowe, zbudowany jest z

podjednostek kodowanych przez genom mitochon-

drialny i z pozostałych podjednostek kodowanych

przez genom jądrowy [23]. Wśród grzybów istnieją

mutanty, u których brak niektórych podjednostek

kompleksu I. Mutant u którego brak kodowanej

jądrowo podjednostki 49kDa (odpowiednik NAD7 u

POSTĘPY BIOCHEMII 46(2), 2000 157

http://rcin.org.pl

1 2 ... 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 ... 94 95

Comments to this Manuals

No comments

Akai QX-3700 User Manual Page 53

Comments to this Manuals