Akai QX-3700 User Manual download pdf (Page 30)

III-2. Nos2

Ekspresję genu Nos2 indukują endotoksyny bak

teryjne np. LPS i cytokiny: interferon-y (INF-y),

IL-lp ,TNF-ot i IL- 6 [43, 45, 50, 52, 74-77], Po poda

niu LPS następuje indukcja mRNA dla NOS 2,

wzrost aktywności syntazy i akumulacja cytruliny w

hepatocytach. Jednak po 12 godzinach aktywność

enzymu oraz akumulacja cytruliny wracają do nor

my. Pojawia się tzw. stan refrakcji na LPS, w tym sta

nie kolejne dawki endotoksyny nie powodują dalsze

go zwiększenia aktywności NOS [51]. Indukcję

Nos2 wywołują ponadto kwas pikolinowy, a także

ozon, promieniowanie UV oraz infekcje bakteryjne

[47]. Ekspresja NOS może być także hamowana

przez immunomodulatory na poziomie transkrypcji

lub potranskrypcyjnie. [52], W regulacji potran-

skrypcyjnej uczestniczy IFN-y, który może stabilizo

wać mRNA, podczas gdy TGF-|3 destabilizuje

mRNA i zmniejsza wydajność jego translacji [52],

Nie jest wykluczone, że ekspresja genu Nos2 może

zachodzić konstytutywnie. Obserwuje się taką eks

presję w niektórych tkankach, np. w siatkówce oka,

móżdżku, mięśniach szkieletowych i nerce [47].

Stwierdzono występowanie dwóch izoform tran-

skryptu w siatkówce (4,5 i 4,2 kz ), natomiast po jed

nej w móżdżku (4,5 kz) i w mięśniu szkieletowym

(4,2 kz) [78].

Ludzki transkrypt genu Nos2 ma długi 5’-UTR,

zawierający osiem otwartych ramek odczytu {ORF),

poprzedzających kodon start (AUG) i częściowo

nakładających się na siebie [43]. Znaleziono cztery

miejsca, w których zachodzi alternatywny splicing,

w wyniku którego mogą powstawać różne formy

mRNA różniące się sekwencją 5’-UTR [76]. Nie

wykryto natomiast alternatywnego składania, w

3’-UTR [43],

Stężenie mRNA Nos2 jest regulowane na pozio

mie transkrypcji i potranskrypcyjnie, poprzez regu

lację stabilności mRNA. Zwiększenie stężenia izo

form transkryptu genu

Nos2

przez cytokiny może

tłumaczyć ich rolę w utrzymywaniu lub w zwiększa

niu aktywności NOS2 podczas infekcji lub odpowie

dzi zapalnej [76]. Alternatywny splicing może

służyć jako potranskrypcyjny regulator ekspresji i

stanowić ochronę przez cytotoksycznym działaniem

nadmiaru NO, szczególnie w tkankach zróżnicowa

nych np. tkance nerwowej.

III-3. Nos3

Gen Nos 3 ulega transkrypcji głównie w

śródbłonku naczyń krwionośnych, ale ekspresję

stwierdza się również w monocytach i makrofagach,

a także w płytkach krwi [1, 57, 79-82], Chociaż eks

presja genu Nos3 jest głównie konstytutywna, to w

pewnych warunkach może być regulowana jego tran

skrypcja i stabilność mRNA [83]. Ekspresję genu

wzmagają estrogeny oraz shear stress, a także

TGF-pi [1, 32, 84]. Natomiast TGF-a zmniejsza

ilość produktu białkowego genu, powodując destabi

lizację mRNA (okres półtrwania maleje wtedy z 48

do 3 godz.) [19, 52, 85-87],

Alternatywny splicing może mieć udział w po-

transkrypcyjnej regulacji produkcji NO.

Produkt transkrypcji genu N os3 na końcu 3’ nie

zawiera typowego dla wielu genów sygnału poliade-

nylacji. Miejsce poliadenylacji znajduje się 16 nu-

kleotydów w kierunku 3’ za sekwencją ACTAAA,

przypuszczalnym sygnałem poliadenylacji [19],

Transkrypt zawiera ponadto dwie sekwencje

AUUUA, które jak wiadomo destabilizują mRNA i

są obecne w kilku labilnych transkryptach innych ge

nów endotelialnych [19, 8 8 ]. Jednak pomimo stwier

dzenia tych sekwencji transkrypt jest stabilny (okres

półtrwania wynosi ok. 24 godz.) [19, 8 8 ]. Nie wiado

mo dokładnie jakie czynniki zewnętrzne mogą desta

bilizować ten mRNA. Stwierdzono co prawda, że

TNFoc obniża stężenie mRNA dla NOS3, efekt ten

jest jednak konsekwencją nie tylko destabilizacji

mRNA lecz także represji transkrypcji genu Nos3

[19, 85-87],

Wiadomo, że poziom ekspresji genu Nos3 jest

ściśle związany ze wzrostem i rozwojem komórek.

W komórkach proliferujących stężenie mRNA Nos3

jest czterokrotnie wyższe w porównaniu do komórek

nie dzielących się. Co ciekawe, w obydwu przypad

kach nie ma różnicy w poziomie transkrypcji genu

Nos3, natomiast okres półtrwania transkryptów Nos3

jest trzykrotnie dłuższy w komórkach prolife

rujących. Przypuszczalnie w regulacji stabilności

mRNA ważną rolę odgrywa sekwencja 43 nt w

3 ’UTR, do której przyłącza się białko o m. cz. 51 kD.

Stwierdzono, że delecja tej sekwencji zwiększa sta

bilność mRNA dla NOS3. Zauważono również, że w

komórkach nieproliferujących białko o m. cz. 51 kD

jest znacznie silniej związane z transkryptem genu

Nos3, co tłumaczy mniejszą jego stabilność w tych

komórkach [89].

IV. Produkty białkowe genów Nos

Sekwencja aminokwasów ludzkiego białka NOS3

wykazuje 94% homologii z tym samym enzymem u

bydła, a ok. 60% homologii z ludzką syntazą NOSI

[7, 18, 19, 87]. Skład aminokwasowy N-końca od

134

POSTĘPY BIOCHEMII 46(2), 2000

http://rcin.org.pl

1 2 ... 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 ... 94 95

Comments to this Manuals

No comments

Akai QX-3700 User Manual Page 30

Comments to this Manuals