Akai QX-3700 User Manual download pdf (Page 15)

właściwość wzmocnionej fluorescencji po związa

niu z VDR, pozwoliły wykryć obecność VDR rów

nież w cytoplazmie, w endoplazmatycznym retiku-

lum, aparacie Golgiego, mikrotubulach jak również

w mitochondriach [43],

VDR zbudowany jest z około 420 aminokwasów i

jak u pozostałych przedstawicieli rodziny, w jego

cząsteczce można wyróżnić domeny charaktery

styczne dla tej grupy czynników transkrypcyjnych.

W domenie E położonej w C-końcowym fragmencie

łańcucha polipeptydowego znajduje się wysoce kon

serwatywny region AF-2, który jak wykazały bada

nia może oddziaływać z koaktywatorami lub składni

kami podstawowego kompleksu transkrypcyjnego.

Niezbędna dla tej aktywności wydaje się być obec

ność Leu 417 i Glu 420 [44]. Badania receptorów VD z

mutacjami w obrębie regionu AF-2 wykazały, że

mimo wykazywania prawidłowości w wiązaniu li-

ganda, możliwości tworzenia heterodimerów z RXR

i rozpoznawania VDRE, nie dochodziło do transmi

sji sygnału [45].

Stymulowany przez VD proces transkrypcji wy

maga specyficznego oddziaływania VDR z TFIIB,

który jest składnikiem podstawowego kompleksu

transkrypcyjnego. TFIIB jest wielodomenową

cząsteczką białkową, której N-końcowy fragment

jest niezbędny przy oddziaływaniu z domeną AF-2

VDR, podczas gdy pozostałe domeny umożliwiają

wiązanie z innymi składnikami kompleksu tran

skrypcyjnego. Uważa się, ze interakcja VDR z TFIIB

jest kluczowym etapem aktywacji indukowanego

przez VD procesu transkrypcji [46],

Cechą charakterystyczną VDR jest krótka domena

N-końcowa. Domena wiążąca DNA tworzy strukturę

przestrzenną typu palców cynkowych jak u wszyst

kich przedstawicieli tej rodziny receptorów jądro

wych, a w jej obrębie znajdują się sekwencje odpo

wiedzialne za rozpoznanie i łączenie z VDRE oraz za

dimeryzację. Pomiędzy palcami cynkowymi ziden

tyfikowano sekwencję zawierającą 5 aminokwasów

zasadowych. Jeżeli w wyniku mutacji dojdzie do

zastąpienia aminokwasów zasadowych aminokwasa

mi o innym charakterze lub ma miejsce delecja, taki

receptor nie jest zdolny do łączenia z VDRE [47].

VDR jak wiele innych receptorów może ulegać

fosforylacji. Jednym z centrów fosforylacyjnych jest

Ser 5 i leżąca w obszarze między palcami cynkowy

mi. Ser 5 i jest zachowana we wszystkich poznanych

dotąd VDR i jak się okazało może być substratem dla

kinazy białkowej C-(3. Ponieważ obecność amino

kwasów zasadowych odgrywa szczególną rolę w

wiązaniu VDR do VDRE, wprowadzenie ujemnego

ładunku w tym obszarze prawdopodobnie osłabia

wiązanie VDR z DNA, co może mieć znaczenie re

gulatorowe [48].

Jak wykazały badania, stabilność kompleksu

VDR/RXR zależy od obecności i kolejności wiąza

nia ligandów czyli VD i 9-cA-RA. Uważa się, że he-

terodimer VDR/RXR może powstać w nieobecności

ligandów. Jest to tzw. apoheterodimer, który po po

łączeniu z VD ulega zmianom konformacyjnym,

prawdopodobnie w domenie wiążącej ligand. Zmia

ny mogą być przenoszone na inne obszary cząstecz

ki, umożliwiając wiązanie kompleksu RXR/ VDR-

VD do VDRE. Istniejący w takiej konformacji kom

pleks nie jest jednak trwały. Przyłączenie 9-cis-R A

powoduje jego dysocjację, prowadząc do utworzenia

dimerów RXR/RXR, wiązania go do odpowiedniego

VDRE i ewentualnego uruchomienia innych szlaków

sygnałowych. Jeżeli D3 przyłączy się do VDR przed

utworzeniem heterodimeru, to dochodzi do zmian

konformacyjnych, które sprawiają, że kompleks jest

trwały, nie ulega rozpadowi w obecności 9-cA-RA i

wiążę się z VDRE z dużym powinowactwem i specy

ficznością [49] (Ryc. 1).

Najwcześniej poznaną funkcją VD jest udział w

utrzymaniu homeostazy wapnia, co przejawia się w

regulacji ekspresji genów białek wiążących wapń

oraz enzymów i hormonów zaangażowanych w ten

proces. Sekwencje VDRE znaleziono w promotoro-

wym regionie ludzkiej i szczurzej osteokalcyny [50]

i mysiej osteoponiny [51],

VD indukuje wzmożoną syntezę kalbindyny,

białka wiążącego wapń w jelicie (Ca BP 9K). W ba

daniach in vitro i in vivo pokazano, że trójjodotyro-

nina (T3) może osłabiać działanie VD. Nie zaobser

wowano jednak tworzenia dimerów TR/VDR i

wiązania do VDRE. Wydaje się, że efekt słabszej od

powiedzi mógł być spowodowany odłączeniem RXR

od heteromeru VDR/RXR i wykorzystaniem go do

utworzenia innego heterodimeru TR/RXR [52].

Wyniki badań pokazują, że VD może modulować

metabolizm wapnia w wielu komórkach. W hodow

lach osteoblastów wzmaga syntezę kalbindyny-

D28K i osteoponiny jak również ma wpływ na fosfo

ry lację tego białka [53].

Wykazano, ze TNFa, który przyczynia się do utra

ty masy kostnej w osteoporozie, obniża zdolność

wiązania VDR/RXR do VDRE genu osteoponiny

prawdopodobnie poprzez aktywację jądrowego inhi

bitora [54].

Aktywna forma VD wzmaga stymulowany przez

PTH transport wapnia w kanalikach dystalnych. Za

obserwowano wzmożoną ekspresję genu receptora

PTH/PTHrP. Stymulacja jest specyficzna, dotyczy

tylko receptora PTH/PTHrP, nie mając wpływu na

POSTĘPY BIOCHEMII 46(2), 2000

119

http://rcin.org.pl

1 2 ... 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 ... 94 95

Comments to this Manuals

No comments

Akai QX-3700 User Manual Page 15

Comments to this Manuals